bilingualbialystok

Dostępne artykuły:

1. "Zjawisko immersji językowej", autor Admin M.N. (26.09.2010r.)
2. "Dwujęzyczność - nowa forma edukacji", autor Admin M.N. (29.09.2010r.)
3. "Matura międzynarodowa", autor Admin M.N. (20.10.2010r.)

"Zjawisko immersji językowej"

Immersja językowa, z ang. „immerse” = zanurzać się, stanowi jedną z metod pracy w placówkach dwujęzycznych dla dzieci. Polega ona na wprowadzeniu dziecka w świat języka obcego, bez wyjaśnień i tłumaczeń w języku ojczystym. Właśnie od takiego sposobu działania wzięła się nazwa metody – dzieci są zanurzane w języku obcym. Wbrew pozorom nie jest to sytuacja stresująca i nieprzyjemna dla dziecka, gdyż najmłodsi słuchacze poznają język intuicyjnie, obserwują uważnie otoczenie i sytuacje, których opis w danym języku przyjmują w sposób naturalny – obserwują i zapamiętują. Proces ten przebiega analogicznie jak poznawanie języka ojczystego. Ważne jest zatem, by nie oczekiwać od dziecka natychmiastowych postępów. Przyswojenie języka, ojczystego jak i obcego, wymaga czasu. Maluch, który ma stały kontakt z językiem obcym prędzej czy później rozpocznie proces komunikowania się za pomocą danego języka z otoczeniem. Co istotne, analogicznie jak przy poznawaniu języka ojczystego, będzie popełniał mnóstwo błędów, których nie należy usilnie poprawiać, trzeba jednak stale dostarczać prawidłowy wzorzec językowy.

Metoda immersji jest uznawana za jedną z odnoszących największe efekty w nauczaniu dzieci języka obcego. Na jej skuteczność wpływ ma otoczenie dziecka językiem obcym i, co ważniejsze, posługiwanie się językiem jako narzędziem, służącym poznawaniu świata,a nie traktowanie języka jako celu nauczania samego w sobie. Uwaga dzieci nie jest poświęcona powtarzaniu słówek i zwrotów, język obcy jest przyswajany bezwiednie podczas procesu nauki, np. poznając zmiany zachodzące w przyrodzie, gdy nadchodzi wiosna. Co ciekawe, w ten sposób dzieci mają okazję wchłonąć znacznie większy zasób słownictwa, niż podczas tradycyjnych zajęć. Omawiając przykładowe zmiany przyrody, dziecko zostanie zaznajomione nie tylko z nazwą „drzewo” czy „kwiat”, ale również z konkretnymi przedstawicielami tych grup: dąb, świerk, przebiśnieg. W przedszkolach dwujęzycznych stosowane są następujące formy immersji: całkowita bądź częściowa. Jak się łatwo domyślić, całkowita immersja ma miejsce wtedy, kiedy wszystkie zajęcia odbywają się w języku obcym, natomiast częściowa, gdy jakiś ich procent (zwykle 50%) prowadzony jest w danym języku obcym.

Rodzice władający językiem obcym mogą sami pracować z dziećmi w domu. Nawet jeśli do tej pory rozmowy były prowadzone w języku ojczystym, nic nie stoi na przeszkodzie, by zanurzyć pociechy w języku obcym. Szybko można się przekonać, że analogiczne do wypowiedzi w języku ojczystym, wypowiedzi w języku obcym są przez dzieci doskonale rozumiane (chodzi tu przede wszystkim o codzienne rytuały).

Należy pamiętać, że nawet jeżeli dziecko uczęszcza do dwujęzycznego przedszkola, nie jest to równoznaczne z tym, że będzie ono mówiło w języku obcym w domu. Dziecko używa tego języka, który według nich pasuje do określonej sytuacji, czasu i miejsca. Przykładowo, jeśli w przedszkolu rozmawia się po angielsku, a w domu po polsku, to dziecko nie widzi potrzeby używania języka obcego po powrocie z przedszkola. Stopień natężenia immersji zależny jest też zatem od zaangażowania i decyzji rodziców.

"Dwujęzyczność - nowa forma edukacji"

W dzisiejszych czasach dwujęzyczność nabiera coraz większego znaczenia. Wpływa na to popularna wśród dzieci, młodzieży i dorosłych oferta edukacyjna dotycząca nauki języków obcych, a także coraz większa otwartość na inne narodowości. Wszystko zaczęło się od trendu, obecnego na Podlasiu już od kilku lat, - tzw. przez niektórych „mody na języki obce” u dzieci najmłodszych. Rodzice widząc, że rówieśnicy ich dzieci znają już podstawowe angielskie słówka, bądź też rodzice rozumiejący łatwość przyswajania przez dzieci języków obcych, pędzą do szkół językowych, by zapisać na kurs swoje pociechy. Mimo iż niektórym zdaje się, że jest to swego rodzaju wyścig szczurów, bez względu na pobudki rodziców, zapisanie dziecka na kurs językowy jest prawdziwą inwestycją w tegoż młodego człowieka. Ma on szansę poznać dany język w takiej płaszczyźnie, w jakiej jest to niemożliwe dla osoby dorosłej. Dla niektórych rozpoczęcie nauki języka obcego w wieku dziecięcym zdaje się bezsensowną stratą czasu i pieniędzy, jednak mimo postaw sceptycznych i niechętnych, popularność nauki języków sięgnęła zenitu, również na Podlasiu.

Kolejną ofertą nauki języków, która zaczęła się pojawiać na rynku, jest edukacja dwujęzyczna. Nie jest to zjawisko tak popularne, jak kursy językowe. Niektórym myli się jeszcze pojęcie klas dwujęzycznych z klasami, w których wśród nauczanych przedmiotów znajdują się dwa języki obce. Czym jest edukacja dwujęzyczna? - odpowiedź jest prosta: jest to edukacja prowadzona równolegle w dwóch językach. Na przykład w dwujęzycznej szkole angielsko-polskiej byłby to process polegający na tym, że część przedmiotów nauczana jest po polsku, a część po angielsku. Może być też tak, że w ramach jednego przedmiotu używane są dwa języki na zmianę. W tego typu edukacji język nie jest sam w sobie celem nauki, ale środkiem, służącym do nauki innych przedmiotów. Dzięki temu jego przyswajanie przebiega w szybszy i bardziej efektywny sposób. Do przedmiotów wykładanych w języku obcym należą m.in.: geografia, matematyka, chemia, biologia, fizyka czy też historia (z wyjątkiem tej części, która dotyczy Polski). Oprócz tego, że uczeń kończący np. dwujęzyczne liceum potrafi swobodnie posługiwać się językiem obcym, ma on też często możliwość i posiada ku temu umiejętności, by przystąpić do matury międzynarodowej, otwierającej takie możliwości edukacyjne jak studiowanie za granicą.

Pojawia się pytanie, w jakim wieku dziecko powinno rozpocząć edukację dwujęzyczną i czy każdy uczeń może z takiej oferty skorzystać. I tutaj sprawdza się twierdzenie aktualne również w przypadku kursów językowych – im wcześniej, tym lepiej. Nie chodzi tutaj o wyprzedzenie innych w procesie edukacyjnym, ale o możliwości językowe małgo dziecka. Pozwalają one bowiem wyszczególnić i przyswoić przez dziecko akcentu typowego dla danego języka obcego, bez interferencji z języka ojczystego. Ponadto dziecko otwarte jest na nowe doświadczenia i nie występują u niego bariery językowe. Kiedy dziecko przyswoi podstawy języka obcego pozostaje on dla niego czymś naturalnym, co wiąże się z tym, że w dalszych etapach edukacji nie ma ono problemów z np. wysławianiem się w tym języku. Jeśli jest zatem ku temu sposobność, warto posłać dziecko do przedszkola dwujęzycznego. Z oferty takiej może skorzystać każdy. W przypadku dwujęzyczności, z nauką języka obcego jest zupełnie tak samo, jak z nauką języka ojczystego. Wbrew pozorom nie jest to stresująca dla dzieci forma pozanawania świata – nikt ich nie przepytuje ze słówek, ani nie zamęcza wielokrotnym powtarzaniem tego samego wierszyka. Edukacja taka wiąże się z przedstawianiem świata w sposób zrozumiały dla dziecka, tylko że w języku obcym.

Podsumowując, edukacja dwujęzyczna staje się powoli popularną formą nauki. Biorąc pod uwagę językowe możliwości dziecka, jeśli jest ku temu sposobność, najlepiej jest rozpocząć taką edukację jak najwcześniej. To, że dziecko nie potrafi mówić w języku ojczystym lub nie mówi jeszcze w ogóle nie oznacza, że nie przyswaja ono sobie języka obcego. Z drugim językiem jest podobnie jak z ojczystym, najpierw człowiek musi się z nim osłuchać, a dopiero kiedy jest gotowy, zaczyna go używać. W edukacji dwujęzycznej język nie stanowi celu, ale jest narzędziem do osiągania innych celów, co przyspiesza opanowanie tegoż języka. Istotne jest, by nie bać się otworzyć dziecku dodatkowej furtki edukacyjnej – ono sobie doskonale poradzi i wyniesie z tego wiele korzyści!

Matura międzynarodowa

Matura to istotny egzamin, do którego pieczołowicie przygotowują się młodzi licealiści i uczniowie innych szkół ponadgimnazjalnych. Przygotowania te poprzedzone są wieloma ważnymi decyzjami, dotyczącymi wyboru zdawanych przedmiotów, poziomu egzaminu, a także uczelni, o jakiej marzy maturzysta. Interesującą opcją dla ucznia kończącego liceum czy też technikum, jest matura międzynarodowa, zwana dyplomem IB. Skrót IB pochodzi od nazwy międzynarodowej organizacji: The International Baccalaureate.

Zgodnie ze stroną internetową IB (http://www.ibo.org/), organizacja proponuje ambitne programy edukacyjne, możliwe do realizacji przez społeczności na całym świecie. To właśnie dwuletni program IB realizowany w liceum umożliwia jego uczniom przystąpienie do matury międzynarodowej, unawanej przez uczelnie w różnych krajach świata. Jak można przeczytać na stronie IB, uczniowie przygotowujący się do matury międzynarodowej realizują „IB Diploma Programme”, który przewiduje pracę nad sześcioma przedmiotami na poziomie standardowym bądź wyższym. Program nauczania grupuje przedmioty do wyboru w grupach 1-6, uczeń ma obowiązek wybrać po jednym przedmiocie z każdej grupy. Innym warunkiem, który musi być spełniony jest praca pisemna, którą przyszły student tworzy w oparciu o samodzielne studiowanie i badanie danych kwestii związanych z jednym z przedmiotów przez niego realizowanych. Ponadto, osoby realizujące IB Diploma Programme biorą udział w kursie TOK (Theory of Knowledge), podczas którego zaznajamiani są z różnymi sposobami pozyskiwania wiedzy i różnymi jej rodzajami, jak i w kursie CAS (creativity, action, service) , który ma na celu rozwój uczniów przez doświadczenia wykonywane poza zajęciami. Wybrane przedmity są z reguły realizowane w następujący sposób: trzy przedmioty studiowane są na poziomie wyższym (240 godzin), trzy pozostałe na poziomie standardowym (150 godzin). Przedmioty te, pomijając języki obce, mogą być realizowane i oceniane w językach: angielskim, francuskim lub hiszpańskim.

Po ukończeniu dwuletniego programu IB, uczniowie podchodzą do egzaminu, który oceniany jest przez zewnętrznych egzaminatorów IB. Zewnętrznie oceniane są również zadania wykonywane w szkole podczas programu. Uczeń może zdobyć maksymalnie 45 punktów. W celu uzyskania dyplomu matury międzynarodowej należy otrzymać co najmniej 24 punkty i pozytywnie zaliczyć przerabiane w szkole kursy i realizowane zadania. Egzaminy zewnętrzne odbywają się dwa razy w roku: w maju i listopadzie.

Matura międzynarodowa jest swoistą przepustką na studia, dzięki wysokiemu poziomowi nauczania narzucanemu przez IB Diploma Programme i wysokim wymaganiom, jakie należy spełnić, by stać się placówką realizującą ten program. Strona IB podaje między innymi następujące uczelnie akceptujące maturę międzynarodową: Oxford University (Wielka Brytania) i University of British Columbia (Kanada). Matura międzynarodowa jest zatem interesującą ścieżką dla wszystkich tych, którzy rozważają studia za granicą, bądź pragną doświadczyć edukacji dwujęzycznej, zmierzyć się z ambitnym wyzwaniem i osiągnąć prywanty edukacyjny sukces. Jest to z pewnością inwestycja w siebie, która może zaowocować w przyszłości dostaniem się na wymarzone studia, znalezieniem upragnionej pracy, czy też podszlifowaniem języka obcego, w któym odbywają się zajęcia.

Informacje na temat egzaminu i programu zostały zaczerpnięte z oficjalnej strony IB, gdzie można odnaleźć bardziej szczegółowe informacje na temat matury międzynarodowej (http://www.ibo.org/).